تک رمان

روحانیِ کتاب قرآن را می بوسد و آن را کنار می گذارد:

با خواندن قرآن و اعتراف کردن به گناهانی که تاکنون انجام داده ام و توبه ای که روحانی می گوید قبول می شود….کمی سبک شده ام .
دستی روی شانه ام می گذارد و می گوید:
_مرگ برای همه است جوون…فقط شکلش فرق داره و اینکه چه کار باید کنیم که پشت سرمون بگن خدا بیامرزدش یا خدا لعنتش کنه..
اما توی بعضی مواقع مثل مورد شما…
مرگ می یاد ،ولی با بدنامی!
بدنامیی که شاید حق اون آدم نباشه…اینکه توی زندگیت چکار کردی و کی بودی رو کسی نمی دونه…فقط بهت می گن( قاتل)
کسی نمی گه قاتل قبل از انجام جنایتش آدم خوبی بوده یا آدم بدی…فقط می گن یه قاتل رو اعدام کردن…این جور مواقع تنها کاری که از دست دیگران بر می یاد…دعا برای آرامش روح اون قاتل و صبر برای بازماندگانشه.این مرگ هارو انشاءلله خدا نصیب هیچ کس نکنه…اما وقتی نصیب شد،بازم این فقط زندگیه دنیویِ توئه که پایان می گیره …ولی زندگی توی جهان دیگه همچنان ادامه داره

آه می کشد:
_تا دوساعت دیگه که سپیده دم بزنه…اعدام می شی…اما خداوند در همه حال توبه ی بندگانش رو می پذیره…اون کریم تر و بخشنده تر از بندگانشه ببین کجای زندگیت کار خوبی کردی یا دعای خیر کسی رو برای خودت خریدی…که همون بشه ضامن اون دنیات…تورو می سپارم به بخشش اون بخشاینده و به شفاعت حسین..انشاءلله روحتون قرین رحمت متعال قرار بگیره.